Ingvar Ambjørnsen ve
"Beyaz Zenciler"
Beyaz Zenciler kitabı, üç çocukluk arkadaşı Erling, Charlie ve Rita hakkındadır.Birde anlatıcının kendisi hakkında anlatımlarla ilerliyor.
 |
| Beyaz Zenciler |
Daha ilkokuldayken,
Lillevik'in yabancılarıyla temas kurarlar. Yaz aylarında dışarıya
çıkmadan önce her biri meslek okulunda bir yıl kalırlar . Sonbaharın
sonuna doğru, meteliksiz hale geldiklerinde ve yazarın atılımını beklerken,
Charlie ve Erling, Rockwool veya Rocke-Vollen gibi sanayi işçileri
olarak işe başlarlar. Kabuklarını kırarlar ve çalışırlar. Vardiya
müdürü, vardiyada esrar içmeyen tek kişidir. Her zaman birlikte dolaşırlar. Rocke-Vollen bir gün patladığında Erling, bahçecilik okuluna
gitmek için Batı Norveç'e gider. Orada ilk aşk acısını yaşar.
Başarısız olan ilişkiden
sonra Rita'nın yaşadığı Bergen'e taşınır. Noel'de Rita evde "yaşlı
adamları" ziyaret ederken Charlie ortaya çıkar. Rita geri döner ve
korunmasız seks, alkol ve uyuşturucuyla oldukça abartılı bir hayat
yaşarlar. Güçlü uyuşturuculara başlarlar ve gerçekten kullanırlar. Esas
olarak "asit" veya LSD. Birkaç belsoğukluğu vakasından sonra,
Rita'nın resim okuluna başladığı Oslo'ya taşınırlar.
Orada, Rita okula başlarken Charlie gerçekten yazmaya başlar. Erling'in hiçbir şey yapmasına izin verilmediği halde yayınlanan bir şiir koleksiyonu alır. Kutlamak için Slottsparken'den LSD satın alarak hepsini kutlarlar. Erling zorlanır ama bir süre sonra burs alır ve yurt dışına gider.
Beyaz zenciler acının dibine daha vurmamışlardır.Erling yurtdışındayken
Rita kansere yakalanır. Acıyı yatıştırmak için eroin kullanır ve parasının
ihtiyaçlarını karşılamadığında sokaklara dökülür. Erling, neredeyse bir yıl
sonra, arkadaşlarını aramak için Oslo'da yeniden ortaya çıktığını öğrenir. Charlie'yi
bir trans tarafından yönetilen bir tür kolektif olarak bulur. Birlikte
Rita'yı sokaktan alırlar. Erling romanını teslim alır ve sosyal güvenlik
parasıyla birlikte yiyecek, uyuşturucu ve sigara için yeterli paraya sahip
olmalarını sağlamak için üzerine düşeni yapar.
Charlie sonunda bir
seyahat bursu alır ve Kopenhag'a oradan da İspanya'ya gider. O uzaktayken
Rita kendi canına kıyar ve Lillevik'e gömülür. Orada Erling, kendisine
konut ödünç veren yaşlı adamlardan biriyle tanışır. Erling yeni bir romana
başlar. Bundan sonra ne olduğu net değildir.Yazarın otobiyografik romanı olmasından dolayı belki de Beyaz Zenciler kitabı böyle bir ortamda yazılmış olabilir.
Beyaz Zenciler Kitabının Teması
Kitabın teması, kötü bir
aileden gelmeden bile insanın nasıl eğimli bir düzlemde bulunabileceği,
yabancılar arasındaki dostluk ve güçlü arkadaşlıklar vurgulanmaktadır. Sonunda başladıkları yerde sona ermeleri için çoğu suç, Ambjørnsen'i geldikleri şehre atıyor.
Otobiyografi
Kitap muhtemelen bir
otobiyografiye çok yakın bir şey olarak görülebilir. Ambjørnsen'in en
sevdiği bakış açısıyla yazılmıştır, birinci şahıs. Lillevik muhtemelen
Ambjørnsen'in büyüdüğü Larvik ile neredeyse aynı olarak
adlandırılabilir. Norveç'teki diğer tüm küçük kasabalara çok
benzer. Çoğu insan çoğu insanı tanır ve Ambjørnsen'in kendisinin
tanımladığı gibi: "Küçük şirin bir fiyort tarafından, hoş küçük insanlarla
küçük şirin bir kasaba."
Erling'in hayatı,
Ambjørnsen'in gençliğindeki kendi yaşamı ve çevresine çok benziyor. Kitap
boyunca benzerlikler bulunur. Hem çevrede hem de olaylarda. Larvik ve
Lillevik'in büyük benzerlikleri var; Almanlar tarafından atılan taşlarla dolu
"Fristranda" ve Larvik'in dışına Nalumstranden, Almanların bunu
gerçekten yaptığı yerde.
İkisi de okuldan, at
okumaktan ve uyuşturucu topluluklarının üyelerinden bıktı. Her ikisinin de
bir gün yazar olma hayali var. Dahası, Erling'in soyadı, Ambjørnsen'in
Alman karısıyla aynı. Yani Haefs. Onlar da aynı "eğitime"
sahipler.
Diğer
Ambjørnson'un çoğu
kitabında olduğu gibi, Norveççe yazım kurallarına karşı çok fazla küfür ve
biraz gevşek bir tavır var, ancak bence bu, Ambjørnsen'i özel kılan tarzdan bir
şey. Karakterlerin canlı özellikleri, kara mizahının yanı sıra okumak için
her zaman eğlencelidir. Kitaptaki açıklamaların harika olduğu da dikkate
alınmalıdır. Özellikle Lillevik ve iyi tasvir edilen insanlar.
Gerçekten çok iyi ve
bizi gazetelerin başka yerlerinde okumadığımız bir ortama
götürüyor. Burada "yabancılar" bakış açısına sahibiz.
Ambjørnsen gibi diyorum ki: "Aslında çok
iyi bir kitap."
Yorum Gönder