Peter Senge Kimdir? Biyografisi ve Felsefesi

Peter M. Senge, 1947'de doğdu. 

Stanford Üniversitesi'nden mühendislik bölümünden mezun oldu. MIT'de, Sloan İşletme Okulu'nun Örgütsel Öğrenme Merkezi'nden ve Örgütsel Öğrenme Derneği'nin kurucusu olduğu Sosyal Sistemler Modelleme alanında yüksek lisans yaptı.

Peter Senge

Daha sonra İşletme alanında doktora yaptı. Massachusetts Teknoloji Enstitüsü Senge'de Örgütsel Öğrenme Merkezi'nin yöneticisidir. Harvard Business Review’in 1997’de son yirmi yılın en etkili metinlerinden biri olarak seçtiği devrimci bir çalışma sayesinde son derece popüler oldu: Beşinci Disiplin (Beşinci Disiplin), örgütlenme nosyonunu, profesyonel zihniyetinde çarpıcı bir değişim gösterdiği bir sistem olarak geliştirdiği yer.

Peter Senge, mal piyasalarındaki gerçek şirketlerin, gelişmeleri için fırsatlar ve doğal sınırlar ile karşı karşıya olduğuna inanıyor. Değişim çabalarının çoğu, değişime direnen egemen sisteme entegre olan kişilerarası ve kültürel sorunlarda doğrudan çalışır. Tartışma için gerçek sorunların açılabilmesi için tavsiye ve yansıma yok.
Peter Senge'ye göre, değişiklikleri başlatmak için dört zorluk var. Değişim için ikna edici bir durum olmalı.Değişim sürecinde değişme ve yardım etme zamanı olmalı. Son olarak, değişime yönelik algılanan engeller ortadan kalktığından, önemli olarak kabul edilmeden veya belki de tanınmadan önce bazı yeni sorunların kritik bir engel haline gelmemesi önemlidir.

Peter, öğrenen bir organizasyonun, üyelerini sürekli olarak yeni bilgiler edinen, paylaşan ve sürekli değişen bir çevreye uyum sağlamak için kullanan bir kurum olduğunu düşünüyordu.Öğrenmenin çevresel değişime göre daha büyük veya eşit olması gerektiğini, aksi takdirde organizmanın veya örgütün öleceğini söyledi.Öğrenmeye açık bir kuruluş, insanların yeteneklerinin tüm potansiyelini öğrendiklerini ve uyguladıklarını görür.

"Nereye dokunacağını (kaldıracağınızı) bilmek işin daha kolay gelişir ve bir dokunuş karmaşık sistem dengesini yeniden sağlayabilir." Peter Senge

AKILLI ORGANİZASYON

İnsanların sürekli olarak istedikleri sonuçları yaratma yeteneklerini geliştirdikleri, yeni ve geniş düşünce kalıplarının geliştirildiği ve insanların öğrenmeyi öğrendikleri yerler olduğu için, rakiplerden daha hızlı öğrenme yeteneğinin tek kişi olabileceğini vurgulayarak sürdürülebilir rekabet avantajı sağlar.

Daha önce, organizasyonlar birbirlerinden izole edilebilecek parçalardan oluşan makineler gibi düşünmüştü. Fenomen izole edilmiş ve kısmi bir şekilde incelenmiştir.senge“sistemik düşünme”, “entelektüel örgütlenme” ve “öğrenmeye açık örgütlenme” kavramlarını ortaya koydu.

Sistemik düşünme, zaman içinde ayrılan olaylar arasında wholes düşünmemizi ve olaylar arasında bağlantı kurmamızı sağlar. Dolayısıyla, gözlem alanını, aksi halde açıklanamayacak olan fenomenleri anlamak için genişletiriz.

Akıllı örgütler oluşturmak, beş disiplini geliştirmek ve onlara hakim olmak, ancak gelişimlerini birlikte ayrı bir şekilde birlikte vermelerine rağmen, her biri becerilerini geliştirebilecek, gerçek öğrenme kapasitesine sahip kuruluşların inşası için hayati bir boyut verecektir.
AKILLI BİR ORGANİZASYONUN BİLDİRİLERİ

Kişisel alan: Kişisel vizyonumuzu sürekli olarak netleştirmemize ve derinleştirmemize, sabır geliştirmemize ve gerçeği nesnel olarak görmemize olanak tanır.

Zihinsel modeller: Yansıtma ve sorgulama disiplini. Aynayı içeri çevirerek başlayın ve sonra varsayımlarımızı yüzeye çıkarıp titiz bir senaryoya gönderin.
Paylaşılan vizyon: Bu ortak disiplin, bir grup bağlılığı duygusunun nasıl geliştirileceğini, oluşturmak istediğiniz geleceğin paylaşılan görüntülerini ve bunu başarmayı umduğunuz ilke ve yönergeleri nasıl geliştireceğinizi öğretir.
Takım öğrenimi: Düşünce ve iletişim için kollektif becerilerin dönüşümü, böylece insan grupları, üyelerinin bireysel yeteneklerinin toplamından daha büyük bir zeka ve kapasite geliştirebilir.

Sistemik düşünme: Modelleri veya toplam eğilimleri tanımlamaya yardımcı olan kavramsal bir çerçeve. Diğer disiplinleri bütünleştirerek, onları tutarlı bir teori ve pratiğin organı ile birleştirir. Sistemlerin davranışını modelleyen güçleri ve ilişkileri tanımlamak ve anlamak için bir dili analiz etmenin bir yoludur.