Yeraltı edebiyatı, geleneksel edebiyata karşı çıkan ve edebiyatın sınırlarına meydan okuyan bir edebiyat akımıdır. Bu akım, genellikle tabu konuları ele alan, küfürlü, müstehcen ve şiddet içeren eserlerle ilişkilendirilir.
Yeraltı edebiyatı örnekleri, genellikle aşağıdaki özellikleri taşır:
- Tabu konuları ele alma: Yeraltı edebiyatı, genellikle tabu olarak kabul edilen konuları ele alır. Bu konular arasında, cinsellik, şiddet, uyuşturucu, alkolizm, suç, intihar ve toplumsal dışlanma gibi konular yer alır.
- Küfürlü, müstehcen ve şiddet içeren dil kullanımı: Yeraltı edebiyatı, genellikle küfürlü, müstehcen ve şiddet içeren bir dil kullanır. Bu dil kullanımı, okuyucuları rahatsız etmek ve onları düşünmeye sevk etmek için kullanılır.
- Geleneksel edebiyata meydan okuma: Yeraltı edebiyatı, geleneksel edebiyata meydan okuyan bir edebiyat akımıdır. Bu akım, geleneksel edebiyata ait kuralları ve kalıpları yıkmaya çalışır.
Yeraltı edebiyatı örnekleri, aşağıdaki gibi sıralanabilir:
Amerikan yeraltı edebiyatı:
- Jack Kerouac: "Yol" (1957), "Düşüş" (1958)
- Allen Ginsberg: "Howl" (1956)
- William S. Burroughs: "Naked Lunch" (1959), "Yeşil Işık" (1963)
- Hubert Selby Jr.: "Çocuk Oyunları" (1967), "Requiem for a Dream" (1978)
- John Fante: "Askıya Alınmış Yaşamlar" (1939), "Düşüş" (1936)
- Charles Bukowski: "Köpeklerin Gecesi" (1963), "Büyük Baba" (1966)
Fransız yeraltı edebiyatı:
- Louis-Ferdinand Céline: "Yolcu" (1932), "Sarı Gemi" (1925)
- Jean Genet: "Bir Hırsızın Portresi" (1949), "Memleketsiz Adam" (1955)
- Henry Miller: "Büyük Beyaz Cinsellik" (1934), "Çılgınlık" (1938)
- Georges Bataille: "Şiddet" (1977), "Erotizm" (1957)
- Michel Foucault: "Delilik Tarihi" (1961), "Cinselliğin Tarihi" (1976)
Türk yeraltı edebiyatı:
- Orhan Kemal: "Yoksulluk Öyküleri" (1950), "Suçlu" (1956)
- Sabahattin Ali: "Kürk Mantolu Madonna" (1943), "Sırça Köşk" (1947)
- Fakir Baykurt: "Yılanların Öcü" (1972), "Tarla İşçileri" (1959)
- Yusuf Atılgan: "Eylemci" (1973), "Anayurt Oteli" (1946)
- Oğuz Atay: "Otomatik Portakal" (1962), "Tutunamayanlar" (1972)
- Erdal Öz: "Yoksulluk İçinde" (1962), "Benim Adım Kırmızı" (1990)
Bu örnekler, yeraltı edebiyatı akımının çeşitliliğini ve zenginliğini yansıtmaktadır. Bu örnekler, genellikle tabu konuları ele alarak, küfürlü, müstehcen ve şiddet içeren bir dil kullanarak ve geleneksel edebiyata meydan okuyarak, okuyucuları rahatsız etmek ve onları düşünmeye sevk ederler.
Yeraltı edebiyatı, genellikle kendi dönemlerinde eleştirilmiş ve dışlanmıştır. Ancak, zamanla bu yazarların eserleri, dünya edebiyatında önemli bir yer edinmiştir.
Yorum Gönder