Burun öyküsü 1836 yılında yazılmıştır. Gogol tarafından yazılmış en iyi hiciv öyküsü olma özelliği taşımaktadır.
 |
| Burun |
Öykünün
konusu bir memur ve onun burnunu konu almaktadır. Dokuzuncu dereceden
memur olan bir adamı burnu terk eder. İkisi de ayrı ayrı hayatlarına
devam eder. Olayın kahramanı Kovalev burnunu kaybettikten sonra da saygınlığını
yitirdiğini hissetmeye başlamaktadır. Burun, makamın ve mevkinin verdiği
saygınlığı simgelemektedir. Kovalev sadece elinde memurluğunun kaldığı hissine
kapılır. O böyle düşünürken burnu da Petersburg’da bir memur kılığında gezmeye başlar.
Bahar
günü, Petersburg. Barber Ivan Yakovlevich kahvaltı yapmaktadır. Karısı
Praskovya kahvaltıda ekmek pişirip masanın üzerine koymuştur. Berber, düzgün
bir somun parçasını ısırdıktan sonra dehşet içinde burnunu ekmeğin içinde
bulur. Yakından baktığında, müşterilerinden biri olan Kovalev'e ait olduğunu
anlar. Elbette sokakta tatsız buluntulardan kurtulmaya çalışır, ancak yoldan
geçenleri ara sıra ona geri verir. Sonunda burnunu nehre atmayı başarır.
Bu sırada
Kovalev uyanır. Aynaya yaklaşırken burnunun olmadığını dehşetle fark eder.
Ancak önemli bir mevki elde etmek ve kendine bir gelin bulmak arzusuyla
Petersburg'a gelmiştir. Ve birincisi ve ikincisi için, sadece düzgün görünmesi
gerekiyor. Sokakta Kovalev kendi burnuyla buluşuyor. Burun, dindar bir şekilde
duaları okuduğu Katedral'e gider. Utanan Kovalev ona yaklaşır ve onu yüzündeki
hak ettiği yere dönmesi gerektiğine ikna etmeye çalışır. Burun ne
dediğini anlamamaktadır ve ilk fırsatta farkedilmeden ayrılır.
Hayal
kırıklığına uğrayan Kovalev, bunun nasıl olabileceğini tartıştığı eve koşar.
Bunun, kızıyla ertelenen düğün nedeniyle onu kızdırmak isteyen Podtachina'nın
işi olduğu sonucuna varır. Yanına burnunu getiren icra memuru gelir. Burun yurt
dışında sahte belgelerle kaçmaya çalıştığı ancak yakalandığı ortaya çıkar.
Ancak Kovalev burnunu yüzüne geri döndüremez ve doktor bile ona hiçbir şekilde
yardım edememiştir. Genellikle bir bankada burnunu alkollü hale getirmesi ve
meraklılara para için göstermesi tavsiye edilir.
Birkaç
gün sonra burun yerindedir - Kovalev'in yüzünde. Sevinci sınır tanımıyordur.
Kovalev berbere tıraş olmaya geldiğinde, Ivan Yakovlevich çok utanmış
görünmektedir ve müşterinin burnuna dokunmaktan korkmaktadır. Daha önce
müşterinin yüzünün bu kısmına tutunduysa, şimdi elini sadece yanaklara
koymaktadır.
Kovalev
işi için her yerdeydi, tanıdıkları tarafından sıcak bir şekilde karşılandı,
nihayet eskisi gibi tütün koklayabildi. Genel olarak burnunu geri kazandığından
beri sadece iyi ruhlar içinde görülüyordu.
Yazar,
tüm bu hikayede şaşırtıcı, gerçek dışı ve genel olarak durumun mantıksız
olduğunu ifade ediyor. Pek çok yazarın öykülerinde bu tür konuları ele almasına
şaşırır. Ancak anlatıcı, bu tür hikayelerin nadir olduğunu kabul ediyor, ancak
yine de oluyor.
Gogol'un
çalışmalarının eleştirmenleri ve araştırmacıları uzun zamandır çalışmanın
şifreli bir mesaj olduğu sonucuna varmışlardır.
Burun
öyküsüyle Gogol alegorik bir anlatım yakalıyor. Bu hikaye absürt mizahla
yapılan bir yergi özelliği taşıyor. Sabah uyandığında burnunu yerinde görmeyen
adam burnunu takibe başlıyor. Kulağa mantıksız gelse de Gogol yazmış.
Burun
Öyküsünü Gogol 1835’de kaleme aldığı bu kısa öykü yayınlansın diye gönderilen
yerlerden sert geri dönüşler alıyor. Öyküde yer alan yergiyi ve eleştiriyi
gören Puşkin hemen kendi dergisinde yayınlıyor.
إرسال تعليق