Körlük Kitap Özeti

Körlük, Jose Saramago

Körlük ; Ani ve açıklanamayan bir körlük salgınından Saramago bizi düzensizlik ve toplumun en temel değerlerinin üstesinden gelmeye rehberlik ederek hayatta kalma mücadelesinde karakterlerini bencil hayvanlara dönüştürüyor.

Körlük

Kitap zaten zor ve korkutucu başlıyor. İkinci paragrafta bir karakterin ağlamasına rastlıyoruz: "Ben körüm". Ve Saramago'nun yazdığı şekilde, birkaç nokta, birçok virgül ve güncel konuşma, olayların okuyucunun aklından inanılmaz bir hızla geçmesini sağlar: nefes alabilmek için birkaç karakter kördür. Ve nihayet durmaya karar verdiğimizde, yazarın şehri adlandırmadığını, olaylara tarih atmadığını ve sadece "doktorun karısı", "siyah göz bağı olan adam", "güneş gözlüklü kız" olarak bilinen anonim karakterlerini koruduğunu fark ettik.

Bununla birlikte, hükümetin emriyle çılgın bir sığınma yerinde sıkışan birçok kör insan arasında hala görebilen bir kadın vardır. O başka bir Saramago karakterini anımsatan doktorun karısıdır: doktorun karısı insanların iç mekanlarını görme yeteneğine sahip olan kadın , bu durumda kendini şanslı hissetmedi, çünkü bazen ne yapmadığını görmek zorunda kaldı. Aynı şekilde, doktorun karısı, yazarın tarif ettiği güzel ve korkunç görüntüleri görebilen, balkondaki kadınların güzel yağmur duşu veya sokakta bir erkeğin cesedini yiyen köpekleri görmesi gibi olabilir. Kör bir ülkede görebildiği için kutsanmış mı yoksa lanetlenmiş mi olduğunu bilmiyor.

Benzer şekilde, siyah göz bağı içindeki yaşlı adam (körlük sadece bir gözle görebilmeden önce), iltica dışında ne olduğunu, radyoda çıkan haberleri ve hala dışarıdayken gördüklerini rapor eder. Okuyucunun gözlerini dünyanın gerçekliğine, herhangi bir zamanda kurulabilen kaosa, iktidardakilerin sorunu incelemek yerine izole etmeye çalışan düşüncesiz tutumlarına açan kişidir. Kurallar çiğnenir, çünkü kimse kimin yanlış yaptığını görmez; en güçlü istismar gücü; ve hayatta kalma içgüdüsü erkekleri ele geçiriyor.

Gelen körlük üzerine Denemede , Saramago, bütün isimleri tüm insanları kapsayan deneyimi evrenselleştirecek bir yol olarak, karakterlerin isimlerinin gizli kalmasını tercih eder. Bunu yaparken, romandaki karakterlerin acı dolu yörüngesini her sayfada kurgusal evrene götürüyor ve deneyimliyoruz.

Körlük Özeti

Şehirde normal bir gün. Köşelerde durmuş arabalar sinyalin değişmesini bekler. Yeşil ışık yanıyor, ancak arabalardan biri hareket etmiyor. Öfkeli boynuzlar ve camlara çarpan insanlar arasında, şoförün ağzının hareketi algılanır ve iki kelime oluşturur: "Ben körüm".

Arabadaki adam çığlık atıyor, çığlık atıyor, ama gözlerini dolduran beyaz körlükten kaçamıyor. Sanki gözleri "süt denizinde" açık bir şekilde dalmış gibi, farklı, aydınlık bir körlüktür. Buna rağmen gözleri normal görünüyor.

İnsanlar arabadan ona yardım ederler ve gözyaşları içinde onu eve götürmesi için birine yalvarır. Bir adam arabasını sürmeyi teklif eder. Kör adamın sokağına park edecek yer olmadığı için arabadan iner ve bir ara sokakta park eden adamı bekler. 3. kattaki daireye giderler. Adam kör adamın karısı gelene kadar beklemek ister, ama yabancıdan korkan kör adam teklifi reddetmeyi tercih eder.

Kadın geldiğinde ve kocası ona kör olduğunu söylediğinde inanmakta zorlanır, sonra umutsuzluğa düşer ve telefon rehberinde bulduğu ilk göz doktorunu arar, acil bir randevu alır.

Kör adam binanın önünde beklerken karısı arabayı park ettiği söylediği caddeden kendi anahtarıyla almaya gider, çünkü onu eve götüren adam ona anahtarı vermez. Taksi ile geri döner, çünkü o "iyi ruh" arabalarını çalmıştır.

Ofisin bekleme odasında siyah göz bağı olan yaşlı bir adam, şaşı bir çocuk ve annesi, koyu gözlüklü bir kız ve diğer iki kişi vardı. Kör adamı diğer hastaların önüne geçtiler ve iki kez ayrıntılı olarak inceledikten sonra doktor gözlerinde yanlış bir şey olmadığı sonucuna varıyor; görünüşe göre mükemmeldi. Daha ayrıntılı testler istedi ve ayrıldıklarında düşünceliydiler, hayatında hiç böyle bir şey görmemişti.

Suçluluk duygusu araba hırsızını esir aldı. Kör adama yardım etmeyi teklif ettiğinde, hâlâ hırsızlık yapmayı düşünmüyordu; fikir sadece kör adamın evine giderken geldi.Suçluluk duygusu, hırsızın dikkatini iki katına çıkardı ve arabayı kontrol etmeye başladı, böylece asla kırmızı ışıkta durmak zorunda kalmadı. Sinirsel bir çöküşün eşiğinde idi ve çalınan arabaları kullandığı kulübe çok uzaktaydı. Sonra arabayı durdurdu, biraz hava almaya çıktı, biraz yürüdü ve aniden kör oldu. Onu eve götüren bir polis tarafından bulundu, bu kez birşey çaldığı için değil, polis bunu bilmiyordu, ama kendi yolunu bulamadığı için polis evine götürdü.

Güneş gözlüklü kızın vakası basitti, sadece konjonktivit. Ofisten ayrıldığında, geceleri bir taksi çağırdı, eczane tarafından durduruldu ve doktorun reçete ettiği göz damlalarını satın aldı. Güneş gözlüklü güzel kız bir fahişe ve o gece bir otelde randevu almıştı. Patlayıcı aşk olayından sonra hala her şeyi beyaz gördü, ama hissettiği şey  ecstasy yüzünden değildi, o da kördü. Çıplak ve çığlık atan kız aceleyle giyinip otelden atıldı. Son derece kaba bir polis, onu taksiyle ebeveynlerinin evine götürdü.

Tüm hastaları gördükten sonra, doktor bir arkadaşını aradı ve dava hakkında konuştu. İlk başta, her iki hastalığın da kör kişinin tanımladığı şeyin tam tersi, siyah körlük olduğunu bilseler de, başka bir hastalıktan  şüpheleniyorlardı. Hastayı birlikte incelemek için yeni bir randevu almaya karar verdiler. Eve gelen doktor, kitaplarında konuyu araştırmak için uzun saatler harcadı. Yatağa gitmelerini sağlamaya karar verdiğinde doktor kör oldu. Yavaşça uzandı, böylece kadın bütün gece karanlıkta fark etmeyip geceyi böyle  geçirdi, bir göz doktoru olarak yetkili makamları yayılan son derece bulaşıcı "beyaz karanlık" konusunda uyarması gerektiğini düşünüyordu.

 Ertesi sabah karısına kör olduğunu söylediğinde, onu bulaşma korkusundan uzaklaştırmaya çalışsa da, onu sıkıca kucakladı, kahve hazırladı ve yetkilileri aramasına yardım etti. Tedavi gördüğü edepsizlik göz önüne alındığında, klinik direktörünü doğrudan nerede çalıştığı konusunda bilgilendirmeye karar verdi ve diğer temaslardan sorumlu olacaktı. 

Bu zamana kadar, şaşıran çocuğun körlüğünü, koyu gözlüklü kızı ve hırsızı duymuşlardı. Bakanlık, onu almak için bir ambulans göndereceği için çantalarını paketlemesini istedi, ancak ona nereye götürüleceğini söylemediler. Ambulans geldiğinde, kadın kocasının yerleşmesine, çantalarını kaldırmasına ve yanına oturmasına yardım etti. Ambulans şoförü sadece doktora gidebileceğini söyledi, ancak kadın kör olduğu için de alınması gerektiğini söyledi. çünkü onu almak için ambulans göndereceklerdi, ama nereye götürüleceğini söylemediler. 

Bakanın tüm kör insanları ve onlarla temas eden insanları diğerlerinden farklı bir karantinaya bırakma "parlak fikri" vardı, çünkü kimse ne kadar süre dayanabileceğini bilmiyordu.

Seçilen yer engelli bir sığınma eviydi. İki kanat vardı: biri kör tarafından, diğeri onlarla temas eden insanlar tarafından işgal edilecekti. Son kanattaki insanlar körleştikçe koridoru geçip diğer kanatlara yerleşeceklerdi.

İlticaya ilk gelen doktor ve kadındı. Kapıdan binanın kapısına uzanan ve körlere rehberlik edecek bir ip vardı. Merdivenlerden yukarı çıktılar, kadın kocasını en yakın yatakhanenin dibine yönlendirdi ve orayı daha iyi tanımak için orada bıraktı.

Yurtlar, iki sıra gri boyalı yatak ve uyumlu yatak takımları ile uzundu. Birkaç yatakhane, dar ve uzun koridorlar, ofisler, banyolar, mutfak, kafeterya, üç minderli ve mantar kaplı odalar vardı; dışarıda, bir çit ve bakımlı ağaçlar yoktu. Her yerde çöp ve dolapların içinde deli gömleği vardı.

Sadece kadın geri dönüp kocasına bulundukları yerin bir iltica olduğunu söylediğinde, kör olmadığını fark eder. Doktorun karısı, kocasıyla birlikte olabilmesi ve ona yardım edebilmesi için kör gibi davrandı.

Diğer kör adamlar bir araya geldi: ilk kör adam, hırsız, güneş gözlüklü kız ve şaşkın oğlan, annesi olmadan. Tökezledikleri ilk yatağa oturdular. O anda, kapının üzerindeki hoparlörde güçlü ve kuru bir ses duyulur:

Dikkat! Dikkat! Dikkat! Hükümet, haklı ve görevi olduğunu düşündüğü şeyi şiddetle kullanmaya, geçici olarak belirlenen salgın bir körlük salgınına benzer bir şey olduğu zaman yaşadığımız krizdeki tüm nüfusları korumaya zorlandığından pişmanlık duymaktadır. ve kötülük için bulaşıcılığın yayılmasını durdurmak için tüm vatandaşların uygarlığına ve işbirliğine güvenmek istiyorum, açıklanamayan zaman için sadece bir dizi tesadüfle karşılaşmayacağımızı varsayarak. Etkilenen insanları aynı yerde ve yakın ama ayrı bir yerde, onlarla bir tür teması olanları bir araya getirme kararı ciddi bir şekilde dikkate alınmadı. Hükümet, sorumluluklarının tam olarak farkındadır ve bu mesajın ele alındığı kişileri, vatandaşların olması gerektiği gibi yerine getirmelerinden sorumlu oldukları sorumlulukları üstlenmelerini de beklemektedir. Kişisel eylemler, ulusal toplumun geri kalanıyla dayanışma eylemidir. Bununla birlikte, herkesin dikkatini takip eden talimatlar için toplamasını istiyoruz, ilk önce ışıklar her zaman açık kalacak, anahtarları manipüle etmek için herhangi bir girişim işe yaramayacak , ikinci olarak, yetkisiz binadan ayrılmak derhal ölüm anlamına gelecek üçüncüsü, her yurtta sadece dışarıdan, yatak odasından, hijyen ve temizlik ürünlerinin değiştirilmesini talep etmek için kullanılabilecek bir telefon vardır. Hükümet ve Millet her birinin görevini yerine getirmesini beklemektedir. İyi geceler.

Sessizlikten sonra hırsız kalkar ve ilk kör adamı trajediden suçlu olmakla suçlar, eğer eve gitmesine yardım etmemiş olsaydı, kör olmazdı. Şimdi ilk kör adam diğer adamın arabasını çalan hırsız olduğunu fark eder ve tartışmaya başlarlar. Hırsız ona doğru ilerler ve doktor ve karısı onları ayırmayı başarana kadar yataklar arasında yuvarlanırlar.

Şaşı oğlan çocuk işemek ister ve herkesin idrar yapmak için büyük bir dürtüsü oluşur. Hepsi birlikte tuvaleti aramaya karar verir. Sıraya giderler: doktorun karısı, çocuğu elinden tutan kız, hırsız, doktor ve son olarak ilk kör adam.

Durumdan faydalanan hırsız, kızın boynunu ve göğüslerini okşamaya başlar. Onu tekmeler ve ayakkabısının topuğu adamın uyluğuna yapışır. Kan bacağından aşağı akar ve yaranın kötü yönünü gören doktorun karısı, kocasının yardımıyla mutfağa götürür, yarayı yıkar ve soyguncunun süveterini bağlar.

Banyoya bakmak için geri dönerler, ama çocuk zaten pantolonunua işemiştir. İhtiyaçlarını yerine getirdikten sonra yatakhaneye geri dönerler ve daha sonra bulmayı kolaylaştırmak için yatakları sayarlar. Çocuk acıkmıştı, ama ertesi güne kadar beklemesi gerekecekti. Yattılar ve uyudular.

İlk uyanan doktorun karısı olur. Körleri uyurken ve etrafındaki kiri izleyen doktorun karısı da tüm gücünün kör olmasını diler.

O anda koridordan bir bağırış duyulur. Diğer kanattaki beş kişi kör olmuştur ve kör kanadın içine itilmiştir. Onlar: sokakta çığlık atan hırsızı bulan polis; ilk kör adamı doktora götüren taksi şoförü; göz damlasını güneş gözlüklü kıza satan eczane asistanı; kör gittiğinde kıza yardım eden otel hizmetçisi; ve ilk kör adamın karısı olan katip.

Konuşmacı, yiyeceğin toplanabileceği konusunda uyardı. Kör adam ve karısı yiyecek almak için dışarı çıktılar ve gardiyanlardan yaralılar için ilaç isteme fırsatı buldular, ama yiyeceklerden başka bir şey vermemeleri için açık emirleri vardı.

Öğleden sonra üç kör kişi daha geldi: doktorun ofis hizmetçisi, otelde kızla birlikte olan adam ve onu ailesinin evine götüren kaba polis. Kabaca kendilerini zorlukla yerleştirdiler ve bir sürü kör insan kabine girdi. Tüm yataklar işgal edildi.

Şafak vakti, hırsız gitmeye ve gardiyanlardan yardım istemeye karar verdi ve onu bu zavallı halde gördükleri için üzüleceklerini hayal etti. Acı içinde kapıya sürünerek girdi. Gürültü duyulduktan sonra, asker ne olduğunu kontrol etmeye gitti, kör adam tarafından korkutuldu ve yüzüne vurdu. Patlamanın gürültüsüne uyanan çavuş, dört kör erkeğin gelip vücudu toplamasını emretti.